بی بی - قسمت اول

نوشته شده توسط نعمت معماریان

 

بی بی قسمت اول

به یاد همه بی بی های خوب نهاوندی که گنجینه ای از خاطرات بودند

همه بی بی صداش میکردیم، بی بی عمه پدرم بود و علاقه زیادی به پدر داشت، می گفت: من میرزا را بزرگ کرده ام. پدر هم احترام اورا داشت.
پانزده نفری بودیم در یک حیاط دَرَندَشت، هشت تا بچه یک نامادری ودو عموی مجرد وبی بی که با ما زندگی می کرد، البته بی بی تنها نبود، خواهر زاده اش که بیوه زنی بود که به او خانم می گفتیم بادو دختر وپسرش بیشتر اوقات خانه ما بودند. پدر کسب وکارش گرفته بود و سفره گسترده ای داشت. در غیاب پدراین بی بی بود که امرونهی میکرد، عموهایم زیادحرفش را نمیخواندند ولی ما بچه ها ونا مادری تسلیم نظر او بودیم. شنیده بودم، بی بی وعمو هایم عامل طلاق مادرم بودند.ولی بی بی با من خوب بود وهمیشه دعایم می کرد : بَرو دختر که روزیاری بِفتی که کَس ونا کَس حسرتِتَ بَخورَن، من هم بی بی را دوست داشتم ودر کار ها کمکش می کردم. نه تنها بی بی پدر وعمو هایم هم هوای من وبرادرم را داشتند شاید بعلت دوری از مادر دلشان به حال ما می سوخت، نامادری هم دراین بین محلی از اعراب نداشت و مجبور بود با خوب وبد ما بسازد.

رنگ روغن روی متقال

نوشته شده توسط نعمت معماریان

 

رنگ روغن روی متقال
اندازه واقعی ۷۲ در۵۲ سانتیمتر

پائیز زیبا

نوشته شده توسط نعمت معماریان

 

پائیز زیبا
آبرنگ روی مقوا
اندازه ۳۴در۲۵ سانتیمتر

طنز حافظ-بمناسبت بیست مهر روز بزرگداشت حافظ

نوشته شده توسط نعمت معماریان

 

طنز حافظ
بمناسبت بیست مهر روز بزرگداشت حافظ

ای که از کوچه معشوقه ما میگذری
با خبر باش که سر می شکنددیوارش

اولین بار که مقاله ی «طنز درشعر حافظ» را دیدم بسیار تعجب کردم ، مگر ممکن است ، لسان الغیب، حافظ قران، که هنوز هم پیش بینی سرنوشت وآینده خودرا درلابه لای اشعاراو جستجو میکنیم، هم طنز گفته باشد. آخر ما طنز را تا آن زمان از جنس هفته نامه توفیق یا مطایبات سعدی ویا.....درنهایت درلطائف عبیدزاکانی شاعر هم عصر و همپالکی حافظ در دربار شیخ ابواسحاق اینجو میدانستیم، بیخبر از اینکه، درهزار توی غزلیات این رند خراباتی یک لاقبا رگه هائی رندانه هم، از طنز نهفته است. اماطنزی متفاوت، طنزی عالی، طنزی فاخر، طنزی ازجنس دیگر که باطنز دیگر شاعران و طنازان، تفاوتی از زمین تا آسمان دارد، طنزی پیچیده در ایهام که بعداز گذشت ششصدسال، تازه کشف و به آن دست یافته اند، اولین کسی که جرات اشاره به طنز حافظ را داشت، گویا دکترپرویز خانلری است، در مقاله ای کوتاه در یکی از جراید وبعد ازآن دیگران، دکتر شفیعی کدکنی و بهإالدین خرمشاهی پیگیر قضیه می شوند. درپایان حیف است که نمونه هایی از این طنز فاخر یادآوری نشود.